Diensten
Coaching versus Empathy
Therapie, coaching.. you name it. Het is allemaal met hetzelfde doel: met iemand praten om jezelf (of iemand waar jij om geeft) beter te laten voelen. Zelf ben ik altijd erg fan van coaching en/of therapie en ik ben dan ook erg te spreken over mijn therapie sessies die ik bij haar heb mogen doen (met name met de focus op werk en relaties). Man wat ben ik daardoor gegroeid. Ik juich het altijd iedereen toe.
Wel weet ik dat er soms nog wat taboe op kan liggen. Praten met een psycholoog, therapeut of coach. Want dan gaat het ‘blijkbaar’ slecht met je. En dan heb je dus ‘hulp’ nodig. Daarom noem ik mijn sessies die ik aanbied vanuit Common Ground graag Empathy sessies (die kunnen bestaan uit een wandeling, face to face gesprek, telefonische call of een zoom sessie).
Vaak is een luisterend oor bieden al een goeie eerste stap om ergens het licht op te laten schijnen. Dat het er gewoon mag zijn, dat er ruimte voor vrijgemaakt wordt. Dat er woorden aan gebeurtenissen kunnen worden gegeven, die veilig zijn bij ‘iemand die wat verderaf staat’. Zodat het kan verzachten. Het lichter, makkelijker draagbaar kan worden.
Gewoon even je verhaal kwijt kunnen..
Kids kunnen zoveel meemaken, maar aan wie delen ze hun verhaal? Kinderen zijn super loyaal aan hun ouders en aan het gezin. Dus daar iets van vinden, daaronder leiden, of met geheimen zitten die wellicht hun zwaar liggen.. Tja, naar wie gaan ze dan toe?
Geen coaching, wel een luisterend hart.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Empathy sessies
Face to Face
(wandelend / zittend)
Een face to face gesprek op een fijne plek. Rustig zittend of ontspannen wandelend. Het voordeel aan wandelen is dat je meteen even lekker buiten bent. Ook stroomt de energie vaak anders omdat je in beweging bent. En het daardoor makkelijke praten kan zijn. Er valt ook wat voor te zeggen om ergens rustig te zitten.
Ik zelf heb vroeger veel ruzies afgeluisterd. Ben bekend met (onuitgesproken) spanning in huis.. waar ik (begrijp ik pas recentelijk) door mijn sensitiviteit meer mee bezig was dan logisch op mijn leeftijd. Op mijn 10e de aankondiging van de scheiding van mijn ouders meegemaakt, mijn broer is bij mijn vader blijven wonen, ik bij mijn moeder. Ik heb op mijn 14e een seksuele ervaring meegemaakt met een 14 jaar oudere vertrouwde kennis, wat niet had ‘mogen’ gebeuren. En ik weet uit eigen ervaring hoeveel er ‘opgekropt’ en ‘onbesproken’ kan blijven. Omdat vanuit mijn kinderogen gezien; het niet over mij ging. Er speelde andere ‘grote mensen’ praktijken. Ik had het fijn gevonden als er iets meer aandacht was geweest in die tijden voor mijn verhaal. Zodat ik niet pas op mijn 20e ontdekte – toen ik mijn seksuele ervaring deelde aan een vriendinnetje – dat het heel logisch was dat ik me zus en zo kon voelen. En dat ik me nergens voor hoefde te schamen. Ik was flabbergasted. Hoe kon iemand hier nou zo ontvankelijk op reageren? Er viel een last van mijn schouders.
Daarom bied ik empathy wandelingen of gesprekken aan.. voor kids, voor wie het kan helpen om een ervaring of verhaal kwijt te kunnen aan iemand, die gewoon even naar ze luistert. Hen erkenning geeft in dat wat ze meegemaakt hebben. En er wellicht een last van hun schouders valt, omdat iemand met aandacht, liefde en ontvankelijkheid naar hun verhaal geluisterd heeft.
Voor kids, betekent overigens ook: jouw innerlijk kind.
Wat wellicht ook nog wat kwijt wil over een bepaalde situatie.
Want daar is het nooit, maar dan ook nooit, te laat voor :-).